GODIŠNJICA BITKE NA KADINJAČI

Dana 29. novembra 2025. godine delegacija Komunista Srbije položila je cveće i odala poštu herojima Kadinjače.
Svečanosti povodom 84 godine Bitke na Kadinjači, u organizaciji Ministarstva za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja prisustvovali su pored Komunista Srbije i SUBNOR-a Srbije, Gradonačelnik opštine Užice i građani Užica.
Pre 84 godine 274 borca radničkog bataljona položila je živote u borbi protiv višestruko nadmoćnijeg neprijatelja. Poginuli su i komandant bataljona Andrija Đurović i komandant odreda Dušan Jerković.
Kadinjača je postala oltar junaka koji su znali da sloboda nema cenu. Njihova hrabrost nije samo istorija ona je partizanski karakter i obraz.
Jedan korak nazad bio bi spas al ne dadoste brdu da se postidi vas.
U okviru ceremonije u Spomem domu na Kadinjači, održana je izložba žene užickog kraja u Narodnooslobodilačkoj borbi.
Slava herojima sa Kadinjače!
Filed Under: Актуелно

SRBIJA JE IMALA SVOJU DELEGACIJU

Povodom neistinitih i zlonamernih izvrtanja istorijskih činjenica u vezi sa neprisustvovanjem srpske delegacije na Drugom zasedanju AVNOJ-a 29-30. novembra 1943. godine u Jajcu, objavljujemo spisak prisutnih delegata iz Srbije. Ovog puta nećemo uzeti u obzir i delegate Srbe koji su bili u sastavu delegacija Bosne i Hercegovine ( prisutno 30 delegata Srba) i Hrvatske.
Naime, brojni ,,istoričari”, nepoštena inteligencija i revizionisti poštovaoci lika i dela poraženih saradnika okupatora i domaćih izdajnika, iz neznanja a ponajviše zloćudno iznose lažne podatke da na ovom zasedanju, kada se odlučivalo o budućnosti nove Jugoslavije, nije bilo prisutnih delegata iz Srbije. Određeni broj delegata nije uspeo da se probije na oslobođenu teritoriju zbog dejstava fašističkog neprijatelja, ali 27 delegata jeste i bili su prisutni.
U tim lažima, posebno se ističe ,,veliki ” akademik Matija Bećković i monarhistička stranka POKS ( pod kontrolom vlasti Aleksandra Vučića) čiji su poslanici među kojima je i unuk domaćeg izdajnika Dragoljuba Mihailovića, Vojislav, podneli predlog skupštini Republike Srbije da se ponište odluke AVNOJ-a.
A da ukinu lepo celu istoriju.
Takođe pokušavaju se pripadnici NOB-a predstaviti kao nepismeni što je velika laž, jer u redovima NOVJ, pored radnika i seljaka, bilo je mnogo inženjera, profesora, naučnika, pisaca, studenata. Samo na Drugom zasedanju AVNOJ-a u srpskoj delegaciji bilo je troje delegata koji su završili Sorbonu.
Drugo zasedanje AVNOJ-a
Delegati iz Srbije:
1. Đorđe Andrejević Kun slikar i grafičar
2. Milan Belovuković Deva Ravnje kod Bogatića bio je zemljoradnik, učesnik Prvog svetskog rata i Narodnooslobodilačke borbe i većnik AVNO Jugoslavije.
3. Spasenija Cana Babović iz Lazarevca tekstilna radnica
4. Nikola Božović iz Ljubovije
5. Radovan Grković Gornji Milanovac student
6. Živadin Đorđević Živa arhitekta Kragujevac
7. Vlado Zečević sveštenik Krupanj
8. Pavle Ilić Brusnik kod Negotina oficir vojske Kraljevine Jugoslavije
9. Radivoje Jovanović Bradonja, Zarube kod Valjeva oficir vojske Kraljevine Jugoslavije potporučnik artiljerije
10. Srboljub Josipović Komanice kod Mionice, zemljoradnik
11. Miloje Milojević Ursule kod Rekovca, podoficir Vojske Kraljevine Jugoslavije
12. Herbert Kraus Bačinci kod Šida, bio je lekar, kasnije sanitetski general JNA,
13. Mitra Mitrović Požega, filozof i književnica i prva žena ministar ( prosvete).
14. Dragoslav Mutapović, Prislonice kod Čačka, inženjer agroekonomije
15. Dušan Nedeljković, Isakovo kod Ćuprije, filozof, doktor filozofije i profesor univerziteta u Skoplju i Beogradu. Doktorirao je na Sorboni.
16. Moša Pijade Beograd, slikar, novinar i likovni kritičar
17. Koča Popović Beograd, filozof, doktorirao na Sorboni, pesnik
18. Voja Radić Donje Konjuvce kod Leskovca, metalski radnik
19. Aleksandar Ranković, Draževac kod Obrenovca, zanatlija
20. Vladislav Ribnikar Beograd, završio arhitekturu na Sorboni, novinar, medijski magnat, vlasnik lista Politika. Sa Mošom Pijade osnovao TANJUG.
21. Pavle Savić Beograd, naučnik, nuklearni fizičar, svetski renome stekao kada je sa Irenom Žolio Kiri 1937. и 1938. u Parizu otkrio izotope poznatih elemenata bombardovanjem atoma urana sporim neutronima.Predložen za Nobelovu nagradu.
22. Ratko Sofijanić krojački radnik Ivanjica
23. Luka Stević zemljoradnik Mojković kod Krupnja
24. Mijalko Todorović Kragujevac, elektromašinski inženjer
25. Sredoje Urošević Donja Trepča kod Čačka, učitelj
26. Judita Alargić Novi Sad, radnik.
27. Srećko Petrović Draževac kod Obrenovca, zemljoradnik
Filed Under: Актуелно

BEZ AKTIVNE ULOGE ŽENA NEMA REVOLUCIJE

Povodom Dana Republike 29.XI.2025. godine u Spomen domu na Kadinjači održana je postavka ,,Heroine Drugog svetskog rata užičkog kraja “.
Na prostoru okupirane Jugoslavije u Drugom svetskom ratu, žene su paralelno sa borbom protiv neprijatelja vodile i borbu za emancipaciju i izlazak iz anonimnosti. U svim komunističkim manifestacijama, kao i štrajkovima neposredno pre početka rata učestvovao je i veliki broj progresivnih žena i pripadnica SKOJ-a.
Već početkom okupacije u okupiranim gradovima stvaraju se aktivi žena koji, pod rukovodstvom KPJ, izvršavaju različite zadatke-od objašnjavanja karaktera ustanka pojedincima, preko organizovanja sanitetskih kurseva do obaveštajnog rada i prikupljanja materijala za partizane.
U užičkom kraju, na oslobođenoj teritoriji organizovani su ženski odbori na različitim nivoima ( seoski, mesni, sreski) sa zadatkom da pomažu partizanskoj vojsci. Pored sanitetske obuke ovi odbori su učestvovali u političkom obrazovanju žena. Žene su bile angažovane i u Narodnooslobodilačkim odborima. Bio je prihvaćen slogan , Sve za front- sve za pobedu ” koji je predstavljao jedinstvo fronta i pozadine. Žene su pokazale spremnost da se do kraja bore protiv okupatora i domaćih izdajnika.
U nesreći koja se dogodila tokom diverzije, u eksploziji, u fabrici oružjai municije u Užicu poginulo je devetnaest radnica.
Kao partizanke, boreći se u Užičkom partizanskom odredu i u proleterskim brigadama, mnoge žene užičkog kraja poginule su tokom ratnih dejstava.
Borbene puteve proleterskih brigada prošle su narodni heroj Danica Milosavljević, Vojislava Vojka Petronijević, Olivera Gutman Đurđić, Milena Nešović, Milena Pajević, Milesa Jovanović Đorđević, Radmila Tatalović, Mara Kusturić ( koja je kao delegat Druge proleteske brigade učestvovala na osnivačkoj konferenciji AFŽ-a u Bosanskom Petrovcu decembra 1942.), Stanka Laković, Stajka Savić, Milica Kovačević Uzelac.
U toku rata sa oružjem u ruci bilo je oko 100.000 žena, od kojih je poginulo 25.000, oko 40.000 je bilo ranjeno. Oko 3000 žena su iz rata izašli kao teški ratni invalidi. Za narodne heroje proglašena je 91 žena, mnoge su dobile oficirske činove Jugoslovenske armije, nekoliko hiljada žena odlikovano je ordenom Partizanske spomenice 1941.
Promenom sistema i pobedom socijalističke revolucije u Jugoslaviji i uspostavljanjem Republike posle Drugog svetskog rata, žene su dobile puna lična i politička prava, te su konačno zakonski bile izjednačene sa muškarcima.
Filed Under: Актуелно

SQUADRE d’ AZIONE

Digresija:
Pojam Squadre d’ azione, originalni naziv, koji u prevodu znači Akcijski timovi, još uvijek je u živom sjećanju u Istri, Primorskoj i dijelovima Dalmacije koji su. nakon I sv. rata pripali Italiji. Bila je to nagrada koju su članice Antante, obećale Italiji tokom I sv. rata za prelazak u njihov tabor. Ti timovi, ustvari paramilitarne milicije počeli su se formirat već 1919. godine, sastavljeni od fašističkih dobrovoljaca i bili su jasan nagovještaj kako će fašizam izgledati nakon osvajanja vlasti. Modus operandi bio im je primjena grube sile nad protivnicima fašizma, sumnjivog političkog svjetonazora, radnicima, seljacima, intelektualcima, komunistima, Slavenima. U svojim pohodima koristili su toljage i ricinusovo ulje koje izaziva traumatične reakcije u ljudskom organizmu, koje ipak valja priznat ne rezultiraju tragično poput akumulatorske kiseline koju je koristio Glavašev tim prilikom egzekucija osječkih Srba ranih 90-ih godina prošlog stoljeća.
U Njemačkoj je u to vrijeme osnovan SA Sturmabteilung u prevodu Jurišni odredi, također paramilitarne milicije, koje su nasiljem trasirale put nacizmu i također jasno nagovijestile kako će nacizam izgledati.
Usporedba sa navedenim primjerima pomoći će da lakše determiniramo neke društvene pojave kod nas čiji timovi jasno nagovještavaju kako će ustaški poredak izgledati, ako i kada uspije u potpunosti preuzeti kontrolu nad društvom, na čemu timovi predano rade desetljećima.
Meritum:
U Splitu je u ponedeljak 3. novembra, „tim“ od 50-ak maloljetnih osoba obučenih u crno sa obaveznim kapuljačama, predvođenih nekolicinom odraslih, silom spriječio održavanje programa povodom Dana srpske kulture u iznajmljenoj prostoriji, natjerali su prisutne, uključujući i izvođače KUD iz Novog Sada, među kojima je bilo i učenika, dakle djece, da ponizno napuste prostoriju, popraćeni pogrdnim dobacivanjem i obaveznim poklikom „za dom spremni“, uz objašnjenje, da planirani program ne mogu provoditi u mjesecu kojeg su oni proglasili od posebnog značenja za Vukovar. Učinjeno je to u maniru timova navedenih u uvodu. Vijest djeluje nadrealno, ali samo za ne poznavaoce hrvatske zbilje zadnjih 35 godina. Događaj o kojem je riječ samo je zadnji primjer u nizu događanja od 90-ih na ovamo, od kojih su mnoga bila i puno gora od ovog u Splitu. Nakon određenog zatišja dinamika je pojačana nakon ulaska ustašofilnih stranaka u vladinu koaliciju i ljetnog Thompsonovog ustaškog derneka na zagrebačkom hipodromu. Zaredale su se ulične zabrane više kulturnih manifestacija, a zajedničko im je da tangiraju pripadnike srpske nacionalnosti. U kakvom smo moralnom glibu kao društvo zorno može poslužit usporedba sa vremenskim odmakom od prošloga rata. Naime 1975. godine bilo je proteklo 30 godina od prošlog rata. Nezamislivo je, da bi nekome u tadašnjoj državi palo na pamet da zabrani neki njemački film, kazališnu predstavu, knjigu, ili da se po zidovima piše „ubi Nijemca“. Plaže su bile prepune turista iz Njemačke. Tokom sezone plesna muzika je bila prisutna duž cijele jadranske obale, bila su to mjesta socijalne i kulturne interakcije nove generacije neopterećene ratom, okrenute budućnosti. Sklapala su se poznanstva i prijateljstva, neka su rezultirala brakom. Komunicirali smo sa vršnjacima čiji su očevi možda u ratu pucali na naše očeve. Danas sa otprilike istog vremenskog odmaka, osim zabrana, uznemiravanja, prijetnji i zidova punih poruka mržnje, sportaši iz istočnih dijelova nekadašnje Jugoslavije prilikom gostovanja moraju se spašavat od pomahnitale svjetine, skokom u more sa splitske rive, o tempora o mores. Prema pisanju medija akteri splitskog događaja bili su mladi ljudi, tinejđeri, s izuzetkom nekolicine mentora. Znači radi se o populaciji rođenoj nakon oružanih sukoba 90-ih, koja nije osjetila traume rata. Iz toga derivira, da je njihovo ponašanje u javnosti posljedica kućnog odgoja, indoktrinacije i deformiranog obrazovnog programa, koji izostankom osnovnih informacija o povijesnom naslijeđu mladu generaciju pretvara u bezidejnu masu, podložnu manipulaciji.
Tjedan dana prije u saborskim prostorijama u organizaciji nekolicine filoustaških političara održan je okrugli stol o Jasenovcu, na kojem su izneseni skandalozni navodi u kojima se potpuno negira uloga logora kao stratišta za ogroman broj Srba, Roma Židova i komunista, te se ga bez imalo stida pokušava prikazati kao radni logor sa edukativnim segmentom za mlade. Premjer Andrej Plenković, kao najodgovornija osoba za trenutno stanje u državi i predsjednik Sabora Gordan Jandroković relativiziraju događaj i pravdaju, da nema zakonskih instrumenata na osnovnu kojih bi se okrugli stol zabranio. Ako je to tako, pokušajmo priči sa druge strane, bi li predsjednik Sabora dozvolio okrugli stol u Saboru na kojima bi se negirao holokaust, ili još upečatljivije, bi li takav okrugli stol bilo moguće organizirat u Bundestagu, sapienti sat. Svi ti događaji pojedinačno i sumarno negacija su antifašističkog naslijeđa iz pred 90-ih, sa ciljem revizije i falsificiranja povijesti rehabilitacije ustaške ideologije, hrvatske inačice fašizma. Splitski događaj inkomodirao je i Vladu, jer su se korisni idioti oteli kontroli i počeli su štetit i samoj Vladi.
Da se vratimo na početak, da bi mogli predvidit u kojem pravcu se društvo kreće moramo povući neke analogije iz prošlosti, uzimajući u obzir društvene zakonitosti. Današnja politička slika hrvatskog društva slična je kretanjima ranih 20-ih godina prošlog stoljeća o kojima je u početku bilo riječi. Suprotnosti su narasle do takvih dimenzija da ovakvo stanje nije moguće održati u nedogled. Naše društvo suočava se sa odlukom, kojim putem dalje civilizacijskim ili ustaškim. Jedna će strana pobijediti.
8. XI 2025.
Vladimir Kapuralin

 

Filed Under: Актуелно

ANGOLA POSTHUMNO ODLIKOVALA MARŠALA TITA

Republika Angola odlikovala je posthumno Ordenom časti Republike Angole Maršala SFRJ Josipa Broza Tita u čast njegove velike pomoći tokom borbe za nezavisnost ove afričke države od Portugalije. I 45 godina nakon smrti druga Tita njegova borba za slobodu svih naroda sveta ostala je u sećanjima građana Angole.
Orden časti Republike Angole jedno je od najviših državnih priznanja koje se dodeljuje pojedincima i institucijama za izuzetne zasluge u oblasti mira, solidarnosti i nacionalnog razvoja.
Orden je dodeljen u Luandi na centralnoj manifestaciji obeležavanja 50. godišnjice sticanja nacionalne nezavisnosti Angole.
Kada im to odgovara, političko smeće u Srbiji rado koristi lik i delo Josipa Broza Tita, te je u svrhu propagiranja propalog režima, Aleksandar Vučić na dodelu odlikovanja poslao prvog policajca Srbije Ivicu Dačića. Sam čin dodele ovakvog priznanja Josipu Brozu Titu šamar je u lice kriminalcima i klovnovima na političkoj sceni Srbije a pre svega onima koji su lešinarski pokušali da blate lik i delo Maršala Tita poput Šešelja u kupaćim gaćama Aleksandra Šapića.
Inače Tito je popularno ime u Angoli te ga tako nosi i Tito Chingunji koji je u osamdesetim godinama bio ključna figura pokreta otpora UNITA u Angoli.
Tito je bio i veliki prijatelj Agostinja Neta koji je bio vođa otpora za nezavisnost Angole i veliki državnik.
Neto kao komunista učestvovao je, decembra 1956. u spajanju Angolske komunističke partije i Partije ujedinjene borbe Afrikanaca u Angoli u jedinstvenu partiju pod nazivom Narodni pokret za oslobođenje Angole s Netom kao predsednikom i Virijatom da Kruzom kao Generalnim sekretarom..
Lik I delo Maršala Tita ostaje kao svetao primer svim narodima koji se bore za slobodu i nacionalno oslobođenje.
Filed Under: Актуелно

JOŠ JEDNA FABRIKA OTETA OD NARODA

Vlasnici srpskog telegrafa, bliski vlasti Aleksandra Vučića, kupili su za 1.300 000 evra fabriku 21. Maj. Ova gospoda imaju godine i godine iskustva u fabrikovanju laži te im je to bila jedina referenca da kupe ovaj nekadašnji gigant kojeg je pratila sudbina države u kojoj je osnovan.
Kada firma koja ne posluje ni godinu dana, pri tome osnovana za svega sto dinara, investira više od 150 miliona dinara u kupovinu preduzeća u stečaju sa dobrim „parčetom“ zemljišta u građevinskoj zoni, pitanja se sama postavljaju.
DMB je 1948. godine pokrenula Vlada FNRJ. Dobio je ime 21. maj, po Danu Jugoslovenskog ratnog vazduhoplovstva, jer su se u početku u fabrici proizvodili motori za naše avione i helikoptere. Vrednost imovine u jednom momentu premašila je milijardu dolara.
Rakovica i deo oko njene industrijske zone koju su činili Industrija motora Rakovica, DMB i Rekord, pre trideset godina ličili su na mravinjak. Oko 15h kada se završavala prva, a počinjala druga fabrička smena, nije se moglo proći od radnika. U zlatno doba industrijskog razvoja grada i zemlje, osamdesetih godina prošlog veka u Rakovici je radilo 25.000 radnika. Sve ove fabrike pojeo je kapitalizam a radnici su danas u Rakovici endemska vrsta.
Od giganta DMB u Rakovici ostale su prazne oronule hale zarasle u korov – Beogradska fabrika pravila je motore za Fiat, Bosch, Boeing..
Od nekadašnjeg giganta u proizvodnji motora, ostale su prazne i oronule fabričke hale, zarasle u korov, sa polomljenim prozorima i pripremljene za pljačkašku kupovinu.
Danas, ništa ne ukazuje na to da je nekada u najmodernijim pogonima DMB-a za to vreme, oko 5.500 radnika sklapalo motore za najveće svetske kompanije: Fiat, Bosch, Rolls-Royce, Boeing i francuski vazduhoplovni gigant Turbomeca…
Za kvalitet “rakovičkih motora” čulo se i van granica tadašnje SFRJ, pa je ubrzo usledila saradnja sa najprestižnijim svetskim kompanijama.
Do devedestih godina, DMB je bio fabrika na evropskom nivou sa vrhunskom tehnologijom što je rezultiralo saradnjom i sa Bosch, Boeingom, Rolls-Royceom, Turbomecom, Lamborginijem, koji je lider u proizvodnji poljoprivrednih mašina.
Po osnivanju fabrike rađeni su klipni motori valter, a potom je osvojena i proizvodnja mlaznih motora palas. DMB je imao pet programa proizvodnje – automotori, malolitražni motori koji su, uglavnom, namenjeni za poljoprivredne mašine, transmisije, i turbo motori, fabriku alata koja je radila po porudžbini i autokuću. “Zlatna godina” u istoriji fabrike bila je 1989, kada je proizvedeno 200.000 motora. Oni su ugrađeni u vozila Zastave, a ceo kontingent automobila je prodat.
Iako su 2010 svi radnici otpušteni ili dobili otpremnine, jedan deo njih je ponovo pokrenuo rad fabrike.
Dana 29.02.2016. godine nad fabrikom je otvoren stečajni postupak čime je ona smišljeno prestala da postoji.
Ovom ,,prodajom” još jedan gigant iz doba socijalizma otet je od naroda.
Filed Under: Актуелно

81 GODIŠNJICA OSLOBOĐENJA BEOGRADA

Dana 20.10.2025.godine delegacija Komunista Srbije položila je cveće na spomen kompleks oslobodiocima Beograda u Drugom svetskom ratu.
Posle tri godine i šest meseci fašističke okupacije jedinice Prve armijske grupe Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije i partizanskih odreda Jugoslavije uz pomoć Trećeg Ukrajinskog fronta Crvene armije oslobodile su glavni grad Jugoslavije. Tokom borbi za oslobođenje Beograda živote je dalo 2.994 boraca NOVJ i 960 poginulih vojnika Crvene armije naspram 15000 poginulih nemačkih vojnika.
Iako su svečanosti prisustvovali ministri iz redova pročetničke vlade, Milica Đurđević Stamenkovski, Bratislav Gašić i Nenad Popović kao i pripadnici Vojske Srbije moramo primetiti da nijednom rečju nisu pomenut,i tokom govora. pripadnici NOVJ niti se čula partizanska muzika već isključivo ruska. Naglašavamo da su najveće žrtve za oslobođenje Beograda podnele jedinice NOVJ što pokazuje i broj poginulih i ranjenih tokom Beogradske operacije.
Neka je večna slava i hvala svima koji su položili život za oslobođenje Beograda.
Smrt fašizmu- sloboda narodu!
Filed Under: Актуелно

POL DOBSON IZ KP VENECUELE U POSETI KOMUNISTIMA SRBIJE

Sastanak sa drugom Polom Dobsonim članom Centralnog komiteta Komunističke partije Venecuele.
Dana 20. septembra 2025. godine  članovi Izvršnog sekretarijata Partije Komunisti Srbije imali su radni sastanak sa našim drugom iz Venecuele. Drug Dobson nas je upoznao sa istorijatom KP Venecuele i trenutnim stanjem u njihovoj zemlji.
Komunistička partija Venecuele osnovana je pre 94 godine i po strukturi nije velika partija, ali je veoma uticajna u političkom životu i sindikatima u njihovoj zemlji. Trenutno KP Venecuele ima jednog predstavnika u parlamentu dok je za vreme vlade Huga Čaveza imala pet.
Partija zastupa čvrstu liniju Marksizma, kao i TKP, KKE, KP Meksika , KP Kube i još neke sa kojima ima blisku saradnju.
U vremenu dolaska Huga Čaveza na vlast u Venecueli KP Venecuele mu je dala punu podršku i učestvovala je u kreiranju zakona i zaštiti radničkih prava.
Vlada Huga Čaveza je izvršila nacionalizaciju izvora nafte kao i školstva i zdravstvene zaštite. Osnovna sredstva za proizvodnju su ostala u rukama kapitalista što je sprečilo oslobađanje radnika od eksploatacije. Treba znati da Hugo Čavez nije bio komunista nego socijal demokrata, što objašnjava te postupke.
Profit od prodaje nafte vlada Huga Čaveza je koristila za održavanje socijalnog mira u zemlji, dok je stvarna moć ostala u rukama kapitalista i velikoposednika koji drže agrar u svojim rukama.
U vreme vlade Nikolasa Madura došlo je do značajnih promena u društvu. Zdravstvena zaštita i školstvo su ponovno privatizovani tako da je položaj naroda postao mnogo teži. Komunisti Venecuele su protestvovali zbog takvog načina rada i došlo je do sukoba između njih i Madurove vlade . Kao krajnji čin Maduro je uz dvoje bivših članova KP Venecuele, i još nekoliko svojih ljudi formirao novu komunističku organizaciju koja je ekspresno registrovana u sudu i predstavlja se kao legitimna. Žalbe KP Venecuele ignorisane i na njih nije ni odgovoreno. Sama priroda vladavine Nikolasa Madura je veoma čudna jer počiva na nasilju i nepriznavanju izbornih rezultata. U cilju opstanka na vlasti je ušao u saradnju i sa stranim kapitalom, tako da su kompanije iz Turske kupile proizvodnju šećera, Iranci su kupili lance turističkih hotela a kompanije iz USA čak i neke izvore nafte. Trenutno je Venecuela u veoma teškoj i komplikovanoj situaciji zahvaljujući takvoj politici. Priče o mogućem sukobu sa SAD su za dnevno političku upotrebu jer podjednako dobro služe i Maduru i Trampu.
Komunisti Venecuele su pak stalno upozoravali da je to pogrešna politika i došli su u otvoren sukob da vlastima. Trenutno ih optužuju za terorizam a drug Hektor Rodriguez je u egzilu. Partija im je faktički stavljena van zakona ali komunisti u Venecueli nastavljaju borbu svim raspoloživim sredstvima.
Kao rezultat toga i Partija Komunisti Srbije daje punu podršku drugaricama i drugovima iz KP Venecuele sa kojim imamo izuzetno dobru saradnju.
Filed Under: Актуелно

PARADA NEJEDINSTVA I BEZ SMISLA

Dana 20.septembra 2025 godine,povodom izmišljenog praznika “Dana srpskog jedinstva, slobode i nacionalne zastave “, u Beogradu je održana vojna parada. U trenutku kada se srpsko društvo nalazi u jednoj od najvećih politickih i moralnih kriza u novijoj srpskoj istoriji, oligarh Aleksandar Vučić organizovao je paradiranje vojne tehnike Novobeogradskim ulicama.
Nejedinstvo srpskog naroda oličeno je i u tome da ovoj paradi nisu mogli prisustvovati svi građani, već samo oni odani, dovlačeni iz raznih krajeva a uglavnom srpski živalj sa Kosova, autobusima sa tablicama Kosovo Republika. Ogroman broj građana bio je sprečen da vidi snagu svoje Vojske kordonima žandarmerije. Ovim činom, srpski oligarh AV, pokazao je da se plaši sopstvenog naroda između ostalog i zbog toga što bi verovatno bio izviždan pred raznim šeicima, propalim glumcima i političarima te onima koji ga još uvek podržavaju u narodu popularno nazvanim ćaci.
Ove godine je bilo 80 godine pobede nad fašizmom i prilika i povod da se ista organizuje ali nije jer su u Srbiji na vlasti oni koji baštine poražene izdajničke snage iz Drugog svetskog rata.
Sećamo se veličanstvenih vojnih parada iz vremena SFRJ organizovanih povodom jubilarnih godišnjica Dana pobede nad fašizmom, koje su se održavale na prostoru Bulevara revolucije, Tga Marksa I Engelsa i centralnom ulicom Maršala Tita, dok je bina bila ispred skupštine, danas okupiranom prostoru popularno nazvanim ćacilendom punom šatora, poljskih toaleta i osoba iz sveta kriminalnog miljea koji čuvaju predsednika od sopstvenih građana.
Kao pokazatelj nesposobnosti vlasti ilustruje i zastava Repubike Srbije u raznim nijansama plave i crvene boje, nikad veća u nikad manjoj Srbiji.
I pored toga što je na desetine hiljada građana i studenata u blokadi želelo da pozdravi svoju vojsku a kordoni antinarodne žandarmerije im to nisu dozvolili, studenti i građani su našli način, te su po završetku parade pozdravili svoju vojsku dok je odlazila a veliki broj pripadnika Vojske Srbije im je otpozdravio.
Možemo konstatovati da je oligarh AV još jednom napravio podelu srpskog naroda i nastavio da produbljuje krizu u kojoj se srpsko društvo nalazi a kojoj se ne vidi kraj.
Filed Under: Актуелно

KONFERENCIJA POVODOM MANIFESTACIJE BORBA NARODA I INTERNACIONALNA SOLIDARNOST

Dana 15.septembra 2025. godine u Bejrutu u organizaciji Libanske komunističke partije održana je Međunarodna konferencija “Borba naroda i internacionalna solidarnos”.

Konferenciji su pored Komunista Srbije prisustvovale još 30 partija iz 22 zemlje iz Evrope,Azije, Latinske Amerike i Afrike.

Libanska komunistička partija (LCP) ima istorijsku ulogu u nacionalno-oslobodilačkoj borbi u Libanu protiv snaga defetizma i fatalizma. LCP je pionir Libanskog Fronta nacionalnog otpora koji je imao više od hiljadu operacija protiv izraelskih okupacionih snaga.

Svi učesnici konferencije osudili su zločinačku agresiju Izraela na Gazu, Liban, Siriju, Iran, Katar i ogromane žrtve posebno genocid nad palestinskim narodom a sve uz dozvolu SAD. Jedino rešenje za miran suživot u regionu Zapadne Azije je obuzdavanje Izraela i konačno formiranje i priznavanje palestinske države.

U okviru konferencije,domaćin LKP, organizovao je posetu kampu u kojem pod teškim uslovima žive palestinske izbeglice kao posetu prostorijama Narodnog fronta za oslobođenje Palestine i Demokratskog fronta za oslobođenje Palestine u Bejrutu.

Takođe je, na ulicama Bejruta, organizovan i veliki miting Libanske komunističke partije povodom godišnjice pokretanja Libanskog Fronta nacionalnog otpora.

Delegacija Komunista Srbije imale je i sastanke sa drugim partijama: LCP, Partijom Komunista i naroda Španije, KP Portugalije, KP Venecuele, Nemačkom komunističkom partijom,AKEL, Socijalističkom partijom Rumunije, Demokratskom radničkom partijom Maroka, Progresivnim pokretom Kuvajta, KP Češke i dr.

Filed Under: Актуелно